«Μπλε Οικονομία»: Η διαδοχική σύνδεση επιχειρηματικών δράσεων
Δημοσιεύθηκε: Ενημερώθηκε:
Η πατρίδα μας σε κρίση, τα χωριά μας σε εγκατάλειψη και οι νέοι άνεργοι.
Μερικοί άνθρωποι όμως συνεχίζουν να ψάχνουν για διέξοδο και λύσεις. Δεν διαπραγματεύονται το δικαίωμα στο όνειρο αλλά χρειάζεται πολύ θάρρος και τόλμη για να το κάνουν πράξη. Χρειάζονται όχι μόνο δεξιότητα υλοποίησης αλλά και ανθρώπινο κεφάλαιο και επιμονή για να βρεθεί ή να δημιουργηθεί αυτή η διέξοδος από την κρίση.
Με την πίστη ότι κάτι μπορεί και πρέπει να αλλάξει η φαντασία μου με οδήγησε στην εικόνα ενός βουνού να μετατρέπεται σε ένα φυσικό εργοστάσιο όπου οι νέοι δουλεύουν στη φύση για τη φύση. Αρνούμενη να δεχτώ την ανεργία και την οικονομική δυσμένεια των καιρών έψαχνα απεγνωσμένα για απάντηση! Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα τις λύσεις που βρήκαν άλλες κοινότητες σε άλλα μέρη του κόσμου υπό την καθοδήγηση του Οικονομολόγου καθηγητή Δρ.Pauli Gunterκαι ιδρυτή του οργανισμού www.zeri.org όπου με την διαδοχική σύνδεση επιχειρηματικών δράσεων δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας και πλούτος εντός της κοινότητας . Ζήτησα λοιπόν να παρακολουθήσω τα μαθήματα του «Πώς αυτό γίνεται» στην Ουγγαρία που δίδασκε το σεμινάριο της «Μπλε Οικονομίας».
Η παρούσα κρίση ανεργίας ιδιαίτερα στους νέους δεν μας αφήνει να ακολουθήσουμε ένα μοντέλο το οποίο σκοπό έχει να «μειώσει κόστη», ένα μοντέλο που προτείνει τα πλέον ακριβά πράγματα όπως είναι η υγεία και το περιβάλλον, σαν τα πλέον ακριβά. Ήρθε πια ο καιρός που θα πρέπει να στραφούμε σε ένα πιο ανταγωνιστικό επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο αφήνει τους παραγωγούς να προσφέρουν τα καλύτερα στην φθηνότερη τιμή δημιουργώντας τέτοιες καινοτομίες, έτσι ώστε τα καλύτερα να προσφέρονται στην φθηνότερη τιμή! Πώς;
Υιοθετώντας καινοτομίες που προσφέρουν πολλαπλά οφέλη, όχι μόνο αυξημένα κέρδη. Αυτή η οικονομική φιλοσοφία έγινε γνωστή το 1994 από τον Καθηγητή Δρ. Πάουλι Γκούντερ (Pauli Gunter) όταν ερωτήθη από τα Ηνωμένα Έθνη να προτείνει καινούργια επιχειρηματικά μοντέλα του μέλλοντος. Σήμερα έχοντας πάνω από 180 τέτοιες δράσεις υλοποιημένες σε διάφορα μέρη στον πλανήτη γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι με την «Μπλε Οικονομία» είναι εφικτό και υλοποιήσιμο και να παραχθούν επιπλέον εισοδήματα ενώ παράγονται περισσότερες θέσεις εργασίας, και οι δράσεις να είναι βιώσιμες, αφού είναι συναγωνίσιμες στις παγκόσμιες αγορές.
Το κλειδί σε αυτή την δραματική αλλαγή είναι η εξέλιξη μιας «κεντρικής δράσης» και η οποία βασίζεται σε μία κεντρική δεξιότητα σε ένα χαρτοφυλάκιο δράσεων οι οποίες δημιουργούν πολλαπλά οφέλη και για την επιχείρηση και για την κοινωνία. Όσο οι Διευθύνοντες σύμβουλοι θέλουν να κυνηγούν τις οικονομίες κλίμακας που βασίζονται σε «ομοιόμορφα» και άκρως μαζικά προϊόντα τα οποία διαχέονται στις αγορές με την «άμεση διανομή» (just on time deliveries) παραγγέλνοντας μεγάλο μέρος των στοιχείων του προϊόντος «απ' εξω» (outsourcing) όπου η παραγωγή από την εξωτερική αυτή εργασία μεγιστοποιείται, η ανεργία θα χτυπάει κόκκινο!
Αν όμως οι εταιρείες εξελιχθούν και στραφούν προς την χρησιμοποίηση όλων των προσβάσιμων και υπαρκτών πρώτων υλών συνενώσουν και ομαδοποιήσουν τις παραγωγικές της δράσεις και τις προσαυξήσει σε μεγαλύτερα επίπεδα αποτελεσματικότητας, ένα νέο μοντέλο θα θα ανατείλει. Μια εταιρεία καφέ θα βγάλει εισόδημα από τον καφέ, την κύρια δράση της, και θα προχωρήσει στην παραγωγή εισοδήματος από την αξιοποίηση των σκουπιδιών της - δηλαδή τον χρησιμοποιημένο καφέ - καλλιεργώντας μανιτάρια πάνω σε υπόστρωμα από τα χρησιμοποιημένα απόβλητα του καφέ. Εκτός από την δεύτερη πηγή εισοδήματος που είναι τα μανιτάρια, το υπόστρωμα είναι πλέον πλούσιο σε μύκητες και μπορεί να γίνει και ζωοτροφή! Από ένα σύστημα εισοδήματος πήγαμε στα τρία!
Οι εταιρείες έχουν εστιαστεί σχεδόν αποκλειστικά στη μείωση κόστους και έτσι ακολούθησαν την πολιτική μείωσης κόστους ακολουθώντας την παγκόσμια επιχειρηματική στρατηγική, ψάχνοντας για τα φθηνότερα και πλέον εύκαμπτα μέρη παραγωγής ή παροχής υπηρεσιών. Παρ' όλα αυτά, η τάση προς τα φθηνότερα προϊόντα είχε σαν αποτέλεσμα την αυξημένη έλλειψη ρευστότητας στην τοπική αγορά η οποία όχι μόνο υποφέρει από ανεργία αλλά και από έλλειψη αγοραστικής δύναμης το οποίο κάνει πιο αισθητή την έλλειψη χρημάτων που κυκλοφορούν στις επιμέρους τοπικές αγορές. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σεοικονομική συρρίκνωση και παρουσιάζεται σε διάφορες οικονομίες, παραδείγματα των οποίων είναι η οικονομία της Ισπανίας και της Ελλάδος, οι οποίες υποφέρουν και από εκτεταμένη έκτασης εξόδων του Δημόσιου Τομέα τους.
Η δύναμη της «Μπλε Οικονομίας» βρίσκεται στο γεγονός ότι βάζει χρήματα στηντοπική οικονομία και αντίθετα προς την περιρρέουσα πίστη προσφέρει ποιοτικά προϊόντα σε χαμηλότερη τιμή κόστους. Η περίπτωση των «υγιών μανιταριών» που είναι πλέον παραγόμενα σε τοπικό επίπεδο και που πριν χρειαζόταν να ταξιδέψουν αρκετά μακριά για να καταναλωθούν γεγονός που αντικατοπτριζόταν στην αυξημένη τιμή πώλησής τους θα μπορούν να είναι τώρα και φθηνά και σε αφθονία γιατί δεν επιβαρύνονται με πρόσθετα μεταφορικά κόστη. Όταν παρατηρούμε ότι στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων, το 90% της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων διατροφής πηγαίνει στο κόστος μεταφοράς, τώρα που δεν θα χρειάζεται πλέον κανένα μεταφορικό κόστος ή ελάχιστο. Έτσι τα κόστη παραγωγής μειώνονται δραματικά, τα ποσοστά κέρδους αυξάνονται και οι τιμές προς τον καταναλωτή επίσης μειώνονται δραματικά.
Η «Μπλε Οικονομία» έχει εφαρμογή σε όλους τους τομείς της Οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας και επιπρόσθετα από την «ένεση ρευστότητας» στην τοπική οικονομία και την χρησιμοποίηση πρώτων υλών από την περιοχή, είναι αφοσιωμένη στο να εξαλείψει ό,τι είναι περιττό και δεν χρειάζεται. Μια μπαταρία δεν αντικαθίσταται με μια «πράσινη» μπαταρία, αλλά αντικαθίσταται με ένα σύστημα ενέργειας με κινητούς ηλεκτρονικούς μηχανισμούς το οποίο δεν βασίζεται στην χρήση της μπαταρίας. Αυτό μεταφράζεται σε σημαντική εξοικονόμηση υλών και κόστους ενώ παράλληλα μειώνει σημαντικά το κόστος του αποτυπώματος του άνθρακα στο περιβάλλον και στα οφέλη της υγείας των κατοίκων του πλανήτη.
Η «Μπλε Οικονομία» δεν εξυπηρετεί τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν θεσπίσει το οικονομικό μοντέλο μεγιστοποίησης του κέρδους και είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.Η «Μπλε Οικονομία» εμπνέει τα «φρέσκα» μυαλά κυρίως των νέων και των νέων επιχειρηματιών με καινοτόμες ιδέες που έχουν υλοποιηθεί κάπου αλλού στον κόσμο, και οι οποίες αποδεικνύουν ότι το μέλλον είναι θετικό και φωτεινό, με τη μοναδική προϋπόθεση ότι θα φύγουμε από το «γνωστό», το «κατεστημένο» και την «πεπατημένη», δηλαδή την παλιά μέθοδο, καθώς και την εύκολη και ήδη αποδεδειγμένη αλλά αποτυχημένη λύση. Αυτό όμως θέλει τόλμη και δέσμευση για αλλαγή.
ΠΗΓΗ http://www.huffingtonpost.gr
