Εισόδημα από καλλιέργεια και επεξεργασία αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών

 Εισόδημα που μπορεί να ανέλθει στα 8.000 ευρώ σε ετήσια βάση μπορεί να εξασφαλίσει μία καλλιέργεια αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών έκτασης 10 στρεμμάτων, ενώ, παράλληλα με την καλλιέργεια βοτάνων, ή παραγωγή αιθέριων ελαίων από τα φυτά με τη δημιουργία μίας καθετοποιημένης μονάδας φαντάζει ως μια μεγάλη επενδυτική ευκαιρία με προοπτική εσόδων σε βάθος τριετίας που μπορεί να προσεγγίσει τα 100.000 ευρώ.

Οι δυνατότητες ανάπτυξης του κλάδου των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών στην Ελλάδα, τόσο στον πρωτογενή όσο και στον τομέα μεταποίησης, είναι μεγάλες, ενώ υπάρχει ένα βασικό πλεονέκτημα των φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών σε σχέση με τα περισσότερα άλλα γεωργικά προϊόντα και ιδιαίτερα τα φρούτα και τα λαχανικά.

 Όλα τα οπωροκηπευτικά θα πρέπει να διατίθενται μέσα σε μικρό χρονικό περιθώριο -έως ότου είναι ακόμη αποδεκτά από το καταναλωτικό κοινό-, απευθυνόμενα μάλιστα μόνο σε μία αγορά. Εδώ έγκειται και η μεγάλη διαφορά σε σχέση με τα βότανα, τα οποία διατίθενται σε τρεις διαφορετικές αγορές. Πράγμα το οποίο επωφελείται μία καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής επεξεργασίας και μεταποίησης φαρμακευτικών φυτών.

Η πρώτη αγορά είναι αυτή των νωπών -φρέσκων- αρωματικών φυτών, όπως π.χ. ο βασιλικός, η μέντα, ο δυόσμος, το δεντρολίβανο κ.ά., τα οποία βρίσκουμε στις λαϊκές (χύδην, σε ματσάκια, σε γλαστράκια κ.λπ.), στα σούπερ μάρκετ, στις κουζίνες των εστιατορίων, των ξενοδοχείων, των σπιτιών μας κ.λπ.

Η δεύτερη και κύρια αγορά είναι αυτή των ξηρών φυτικών υλικών των αρωματικών φυτών, που αποτελεί τη μεγαλύτερη, είτε σε όγκο παραγωγής και διάθεσης, είτε σε τζίρο.

Η τρίτη, που συνήθως αφήνει και τα μεγάλα κέρδη -υπό ορισμένες, όμως, και απαιτητικές συνθήκες-, είναι αυτή των αιθέριων ελαίων, η οποία, βέβαια, απαιτεί και σημαντικές επενδύσεις και τεχνογνωσία. Η προοπτική, άλλωστε, σε ορίζοντα τριετίας ετήσιων εσόδων της τάξης των 100.000 ευρώ κάθε άλλο παρά ευκαταφρόνητη είναι.

Σύμφωνα με τους ειδικούς, όμως, χρειάζεται σχεδιασμός, απόκτηση τεχνογνωσίας, προσωπική ενασχόληση σε όλα τα στάδια -καλλιέργεια, επεξεργασία, μεταποίηση, απόσταξη, διακίνηση, εμπορία- πέρα από τα αναγκαία κεφάλαια.

 

Το αδιάθετο υλικό

Σε αντίθεση με έναν απλό αγρότη, σε μία σωστή καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών δεν υπάρχει περίπτωση να μείνει αδιάθετο ή να αλλοιωθεί κάποιο προϊόν της, καθώς σε κάθε περίπτωση μετακυλίεται το αδιάθετο υλικό στην επόμενη αγορά - εάν π.χ. δεν διατεθούν ποσότητες νωπών -φρέσκων- αρωματικών φυτών αυτές οι ποσότητες δεν χάνονται γιατί εύκολα θα περάσουν από το ξηραντήριο και τον άλλο μηχανολογικό εξοπλισμό της μονάδας και στη συνέχεια θα διατεθούν ως ξηρό φυτικό υλικό.

Εάν πάλι δεν είναι δυνατό να πουληθούν όλες οι ποσότητες των ξηραμένων φυτικών υλικών, μπορούν εύκολα να αποσταχθούν στην αποστακτική μονάδα και να διατεθούν ως αιθέριο έλαιο.

Ο νεοεισερχόμενος παραγωγός προτείνεται να αρχίσει με περισσότερα του ενός είδη:

δύο ή τρία ετήσια και τέσσερα ή πέντε πολυετή φυτικά υλικά. Τα ετήσια δίνουν την εμπειρία μέσω του πλήρους κύκλου της καλλιέργειας κατά το πρώτο έτος, από το πολλαπλασιαστικό υλικό έως τη συγκομιδή. Τα πολυετή φυτά αναπτύσσονται, για να δώσουν το μέγιστο και βέλτιστο της παραγωγής τους, συνήθως μετά τον δεύτερο χρόνο.

Δεδομένου ότι οι συνήθεις στρεμματικές αποδόσεις των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών στην Ελλάδα μπορούν να κυμαίνονται κατά μέσο όρο από 150 έως 500 ευρώ ή και πολύ περισσότερο (καθαρά ανά στρέμμα), ανάλογα με το είδος, το μέγεθος της καλλιεργούμενης έκτασης θα προσδιορίσει και την πρόσοδο.

Εκτάσεις συνολικά τεσσάρων - πέντε στρεμμάτων είναι συνήθως πάρα πολύ μικρές για πραγματικά έσοδα, διαθέτοντας χύδην ξηρά αρωματικά φαρμακευτικά φυτά. Για να είναι κερδοφόρες οι πωλήσεις αυτών των υλικών, θα πρέπει να επεκταθεί η παραγωγή τους.

Τα αρωματικά φαρμακευτικά φυτά χρησιμοποιούνται ως νωπά (π.χ. βασιλικός, δυόσμος) ή ξηρά φυτικά υλικά -ως έχουν ή ύστερα από σχετική κατεργασία- ή προορίζονται για περαιτέρω προϊόντα μεταποίησης - υψηλής προστιθέμενης αξίας (αιθέρια έλαια, ή άλλες βιοδραστικές ουσίες).

Όλοι οι πιθανοί χειρισμοί μετά τη συγκομιδή έχουν ιδιαίτερη σημασία γιατί προσδίδουν υπεραξία στο προϊόν, όμως πρέπει να γίνονται με ιδιαίτερη προσοχή και με τα σωστά μέσα, ώστε το τελικό προϊόν να είναι υψηλής ποιότητας.

Συμπερασματικά, τα αρωματικά φαρμακευτικά φυτά είναι προϊόντα που αφήνουν κέρδος, με την προϋπόθεση ότι ο παραγωγός θα ασχοληθεί σοβαρά και θα τηρηθούν οι κανόνες και αρχές για μία ποιοτική παραγωγή.

 

ΜΟΝΑΔΑ ΠΑΡΑΓΩΓΗΣ

Στα 210.000  έως 300.000 ευρώ το κόστος δημιουργίας

Μια καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αιθέριων ελαίων απαιτεί έκταση τουλάχιστον 90 στρεμμάτων, με το κόστος της επένδυσης να ξεκινά από περίπου 210.000 ευρώ.

 

Ο ιδιαίτερα εξειδικευμένος εξοπλισμός (ξηραντήριο) έχει ένα κόστος της τάξης των 130.000 ευρώ, κύριο στοιχείο του οποίου είναι το ξηραντήριο, από το οποίο διέρχονται οι τόνοι της συγκομιζόμενης χορτόμαζας, και επιπλέον τα μηχανήματα κοπής, καθαρισμού, αποφύλλωσης, ταξινόμησης, διαλογής, συσκευασίας.

Το δε κόστος εγκατάστασης ενός αποστακτηρίου για την παραγωγή αιθέριων ελαίων ξεκινά από 80.000 ευρώ περίπου.  Ο παραγωγός ή η ομάδα παραγωγών που εγκαθιστά μία καθετοποιημένη μονάδα παραγωγής αρωματικών φυτών και αιθέριων ελαίων γίνεται συγχρόνως και επιχειρηματίας, γιατί σπάνια πλέον δίνει το πρωτογενές προϊόν του στον χονδρέμπορο κοψοχρονιά και σε εξευτελιστικές τιμές.

 

Επειδή με τον μηχανολογικό εξοπλισμό της μονάδας του έχει πλέον δώσει υπεραξία στο προϊόν του, επιτυγχάνει πολύ υψηλότερες τιμές στις ξένες αγορές και το κυριότερο έχει τη δυνατότητα να διαθέτει τελικά προϊόντα σύμφωνα με τις ανάγκες και τις προδιαγραφές των μεγάλων οίκων εμπορίου της ΕΕ, που διακινούν παγκοσμίως αυτά τα προϊόντα.

 

Προώθηση - Εξαγωγές.

Η προώθηση και η εμπορία των αρωματικών φαρμακευτικών φυτών και των αιθέριων ελαίων είναι ιδιαίτερα σημαντικές και καθορίζουν ουσιαστικά την οικονομικότητα του όλου εγχειρήματος. Αγορές υπάρχουν και μάλιστα με αρκετά περιθώρια, ώστε να απορροφήσουν την όποια ελληνική παραγωγή.

Η είσοδος σε νεόφερτους είναι σίγουρα εφικτή, αλλά και δύσκολη. Βασικές προϋποθέσεις για την επιτυχή είσοδο και εδραίωση, ιδιαίτερα στις ξένες αγορές είναι: προϊόντα υψηλής ποιότητας (Πιστοποιημένα τελικά και άριστα συσκευασμένα προϊόντα)  και κυρίως σταθερότητα και συνέχεια στην παράδοση.

 

ΟΔΗΓΟΣ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΓΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΜΕΝΟΥΣ ΕΠΕΝΔΥΤΕΣ 

Συμβουλές για όσους ενδιαφέρονται να ασχοληθούν με τον συγκεκριμένο κλάδο:

•Δημιουργία μικρών ευέλικτων ομάδων που θα θελήσουν να δοκιμάσουν διάφορα είδη αρωματικών φυτών. Η καταγραφή των αυτοφυών αρωματικών φυτών στην ευρύτερη περιοχή θα αποτελέσει οδηγό για τα πρώτα υπό δοκιμή είδη, καθώς θα είναι πιο εύκολος ο εγκλιματισμός τους στις εδαφοκλιματικές συνθήκες της περιοχής.

•Εδαφολογικές αναλύσεις για τη γνώση της ποιότητας των εδαφών, αλλά και των ειδών που μπορούν να προσαρμοστούν καλύτερα.

•Δοκιμαστικές καλλιέργειες σε μικρή έκταση σε διάφορες περιοχές, με συμμετοχή και καθοδήγηση γεωπόνων.

•Καταγραφή ημερολογιακά του χρόνου απασχόλησης και προσδιορισμός του κόστους παραγωγής ανά είδος και του καθαρού εισοδήματος που μπορεί να προκύψει για τους παραγωγούς.

•Καταγραφή της απόδοσης σε χλωρό και ξηρό βάρος και ποσοτικές και ποιοτικές αναλύσεις των αιθέριων ελαίων.

•Ερεύνα αγοράς σε Ελλάδα και εξωτερικό.

•Τελική επιλογή των ειδών που θα καλλιεργηθούν.

 

Σύμφωνα, μάλιστα, με έρευνα αγοράς που έγινε, διαπιστώθηκε ότι έχει μεγάλη σημασία το προϊόν από άποψη χαρακτηριστικών αλλά και το αν είναι βιολογικό ή όχι. Για παράδειγμα, η τιμή πώλησης για συμβατική ρίγανη με υψηλή απόδοση σε έλαιο και υψηλή περιεκτικότητα σε καρβακρόλη ξεκινούσε στην Ελλάδα από 1,8 ευρώ το κιλό και έφτανε τα 2,2 έως 2,3 ευρώ για συμβολαιακή γεωργία. Αντίθετα η τιμή στη βιολογική ρίγανη με τα ίδια χαρακτηριστικά κυμαινόταν από 5 έως και 6,5 ευρώ το κιλό.

 

Οι τιμές στο εξωτερικό είναι πολύ υψηλότερες.

Τα αρωματικά και φαρμακευτικά φυτά μπορούν να αποτελέσουν μία καλή εναλλακτική πρόταση που θα συμβάλει όχι μόνο στη δημιουργία συμπληρωματικού εισοδήματος, αλλά και για να εξελιχθεί σε έναν από τους δυναμικούς κλάδους αγροτικής παραγωγής.

ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΠΟΔΟΣΕΩΝ

Πολλαπλά οφέλη από την επεξεργασία

Χρυσάφι... οι τιμές των αιθέριων ελαίων στο «χρηματιστήριο» των αποδόσεων. Οι οικονομικές αποδόσεις των αιθέριων ελαίων ανά στρέμμα σε ευρώ έχουν μεγάλο εύρος τιμών εξαιτίας των αυξομειώσεων των ποσοστών των διαφόρων συστατικών στο παραλαμβανόμενο αιθέριο έλαιο, που εξαρτώνται βασικά από το πολλαπλασιαστικό υλικό το οποίο έχει επιλεγεί προς καλλιέργεια.

Παραδείγματος χάριν, ανάλογα με την ποικιλία του χαμομηλιού, αλλά και ανάλογα με τις συγκεντρώσεις των διαφόρων βιοδραστικών συστατικών του στο αιθέριο έλαιο, αλλά και από τις εφαρμοζόμενες παραμέτρους κατά την απόσταξη, οι τιμές μπορεί να κυμανθούν π.χ. στα 750 ευρώ, στα 630 ευρώ ή ακόμα και στα 400 ευρώ.

Για παράδειγμα, το μελισσόχορτο συγκομίζεται με απλή χορτοκοπτική μηχανή, αποδίδοντας 1.200-1.400 κιλά ανά στρέμμα χορτόμαζας, η οποία πρέπει πολύ σύντομα να υποστεί τη σωστή επεξεργασία στην κατάλληλη μονάδα επεξεργασίας ώστε να παραληφθεί τελικό φυτικό προϊόν υψηλής ποιότητας (ολόκληρα φύλλα, υψηλή περιεκτικότητα σε αιθέριο έλαιο, χρώμα κ.λπ.).

Αν πρόκειται να διατεθούν μόνο τα φύλλα, πρέπει πρώτα αυτά να αποχωριστούν από την πόα με ειδικό μηχανολογικό εξοπλισμό και να ξηρανθούν στο ειδικό ξηραντήριο.

Μετά την ταξινόμηση παραλαμβάνονται διαφορετικές ποιότητες, εκ των οποίων η καλύτερη διατίθεται στα 3-6,5 ευρώ ανά κιλό, προσφέροντας μία στρεμματική απόδοση της τάξης των 700-1.100 ευρώ. Από κει και πέρα υπάρχει και η δυνατότητα παραλαβής του αιθέριου ελαίου (που, όμως, βρίσκεται σε πολύ μικρή περιεκτικότητα), του οποίου η τιμή δεν είναι καθόλου ευκαταφρόνητη, ανέρχεται περίπου στα 4.200 ευρώ ανά κιλό.

---

Υπεραξία

Ο στόχος της καθετοποιημένης μονάδας παραγωγής φαρμακευτικών και αρωματικών φυτών έγκειται στο να προσδώσει υπεραξία στο συγκομισμένο φυτικό υλικό.

 

Να μην το πουλήσει, δηλαδή, ο παραγωγός π.χ. 0.90-1,10 ευρώ το κιλό ως μπάλα ή χορτόμαζα στον χονδρέμπορο, αλλά να το επεξεργαστεί με τον κατάλληλο μηχανολογικό εξοπλισμό, ώστε να του προσδώσει υπεραξία.

Για να παράγει αιθέριο έλαιο μία τέτοια μονάδα, αρχικά χρειάζεται το εξειδικευμένο πολλαπλασιαστικό υλικό το οποίο θα προσφέρει φυτικό υλικό κατάλληλης ποιότητας για τηνπαραλαβή ενός αιθέριου ελαίου, αποδεκτής σύνθεσης από τις διεθνείς αγορές, που να διαθέτει δηλαδή ορισμένα συστατικά, σε τέτοιες συγκεντρώσεις, ώστε να μπορεί να πωληθεί στην υψηλότερη δυνατόν τιμή.

Έτσι  συνήθως, αν και μπορεί να εγκατασταθεί το αποστακτήριο συγχρόνως με τον υπόλοιπο εξοπλισμό της μονάδας -και να χρησιμοποιείται για την εξάσκηση του παραγωγού στις αποστάξεις των διαφορετικών φυτικών υλικών-, εντούτοις θα αρχίσει να παράγει εμπορεύσιμα αιθέρια έλαια όταν πρώτα θα έχει τυποποιηθεί η ποιότητα του φυτικού υλικού και όταν οι καλλιεργούμενες εκτάσεις έχουν επεκταθεί αρκετά, ώστε να μπορούν να τροφοδοτήσουν με την αναγκαία χορτόμαζα που χρειάζεται ένα αποστακτήριο.

Από ροφήματα έως και φάρμακα

Οι κυριότερες χρήσεις των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών είναι:

Ως ξηρά φύλλα για παρασκευή ροφημάτων, στη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, στην κονσερβοποιία, τη ζαχαροπλαστική και στη φαρμακευτική βιομηχανία.

Παραδείγματα αρωματικών φυτών που δίνουν δρόγη είναι:  μαϊντανός,  άνηθος, δυόσμος, βασιλικός, δεντρολίβανο, θυμάρι, μάραθο, θρούμπι, μελισσόχορτο, μαντζουράνα,κρεμμύδι, κορίανδρος, γλυκάνισο, ρίγανη, Λουΐζα, αρχαγγελική, σκόρδο, φασκόμηλο, χρένο.

Μία ενδιαφέρουσα χρήση των αρωματικών φυτών είναι η χρήση τους ως φυσικά αντιοξειδωτικά τροφίμων.

Ιδιαίτερα διαδεδομένη είναι η χρήση των αιθέριων ελαίων των αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών. Σήμερα η χρήση τους βασίζεται σε επιστημονικά δεδομένα. 

Πηγή.https://agrotikes-eykairies.gr

Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΚΚΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ

                                                     Η ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΟΚΚΟΥ ΣΙΤΑΡΙΟΥ

 Βασικά πλεονεκτήματα της καλλιέργειας :

1. Αξιοποιεί ακόμη και  πε τρώδη, φτωχά σε θρεπτικά στοιχεία εδάφη, αντέχει σε ξηρασία, υγρασία και κρύο και ευδοκιμεί στα περισσότερα μέρη της Ελλάδας.

2. Είναι εύκολη καλλιέργεια, χαμηλού κόστους και φιλική προς το περιβάλλον.

3. Δεν απαιτεί λίπανση, ζιζανιοκτονία (αδελφώνει πολύ) και φυτοπροστασία.

4. Όντας «ντυμένο» σιτάρι, τα ισχυρά προσκολλημένα λέπυρα στους σπόρους αποτρέπουν τις εντομολογικές και μυκητολογικές  προσβολές.

4. Είναι ιδανική επιλογή για βιολογική καλλιέργεια και για πλάνα αμειψισποράς (εναλλαγή καλλιεργειών).

5. Διατηρείται πολύ πιο εύκολα στην αποθήκη σε σχέση με τα κοινά σιτηρά (δεν προσβάλλεται εύκολα από εχθρούς).

6.   Δεν απαιτεί  ζιζανιοκτονία, καθώς αδελφώνει  πυκνά και δεν επιτρέπει στα αγριόχορτα να το ανταγωνιστούν.

 Παρατηρείται ολοένα και αυξανόμενη ζήτηση προϊόντων δίκοκκου σιταριού και στη χώρα μας, τόσο στην αρτοποιία όσο και στη βιομηχανία ζυμαρικών. Τα μεταποιημένα του προϊόντα έχουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά (χρώμα, γεύση) και υπεραξία.

                              ΚΑΛΛΙΕΡΓΗΤΙΚΕΣ ΦΡΟΝΤΙΔΕΣ

 ΨΕΥΔΟΣΠΟΡΑ :  Πρόκειται για πρακτική που συνίσταται στην προετοιμασία του χωραφιού εβδομάδες πριν από την πραγματική σπορά της καλλιέργειας για τη μείωση των αγριόχορτων. Με την επιφανειακή καλλιέρ γεια του εδάφους τα αγριόχορ τα του αγρού θα εμφανιστούν και τα καταστρέφουμε όσο είναι μικρά, προτού προλάβουν να αναπτυχθούν και σποριάσουν.

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΕΔΑΦΟΥΣ:  Το όργωμα του χωραφιού πρέπει να γίνει στο στάδιο του «ρώγου» (καλύτερες δυνατές συνθήκες υγρασίας και αερισμού για το φύτρωμα του σπόρου, όπου απαιτείται και λιγότερη μηχανική ενέργεια). Οι ευνοϊκές συνθήκες υγρασίας και αερισμού μαζί με την ευνοϊκή θερμοκρασία (20° C) και τον καλό θρυμματισμό του εδάφους είναι οι βασικές προϋποθέσεις για ομοιόμορφο και γρήγορο φύτρωμα και ομαλή ανάπτυξη της καλλιέργειας.

 ΛΙΠΑΝΣΗ:  Κατά κανόνα το δίκοκκο σιτάρι δεν απαιτεί λί πανση. Ανάλογα με τα αποτελέ- σματα της ανάλυσης εδάφους και τη συμπεριφορά των φυτών την άνοιξη, αξιολογούμε, μαζί με τον γεωπόνο, αν θα εμπλου τίσουμε ή όχι το χωράφι μας (π.χ. με καλά χωνεμένη κοπριά  ή με βιολογικά σκευάσματα   Σε περιπτώσεις καλλιεργειών όπου έγιναν τέτοιες επεμβάσεις η παραγωγή αυξήθηκε έως και 20 - 30%. Αξίζει να αναφέρουμε ότι η χλωρή λίπανση, π.χ. συγκαλλιέργεια βίκου - κριθα ριού, το έτος που προηγείται της σποράς του δίκοκκου, θα επιτύχει τέτοιο εμπλουτισμό του εδάφους με άζωτο και τέτοια βελτίωση της δομής του, που δεν θα απαιτείται άλλη λίπανση.

 ΠΟΙΚΙΛΙΑ: Ελληνικές ποικιλίες δίκοκκου σιταριού διαθέσιμες σε εμπορική κλίμακα δεν υπάρχουν. Στην αγορά σήμερα κυκλοφορούν εισαγόμενες, κυρίως ιταλικές, όπως οι Padre pio, Antigola κ.ά. Οποια ποικιλία δίκοκκου σιταριού και αν επιλέξουμε, φροντίζουμε ο σπόρος της ποικιλίας της επιλογής μας να είναι πιστοποι ημένος και απαλλαγμένος από σπόρους ζιζανίων.

ΣΠΟΡΑ: Ανάλογα με την ποικιλία σπέρνουμε 18 - 22 κιλά/ στρέμμα, τον Νοέμβριο ή πιο πρώιμα, αν πρόκειται για πιο ψυχρή περιοχή. Πρέπει να δοθεί προσοχή στο βάθος σποράς (3 - 5 εκ.), στην ομοιόμορφη κατανομή του σπόρου κατά μήκος των γραμμών σποράς και στην απόθεση των σπόρων στο ίδιο βάθος. Οι γραμμές της σποράς θα πρέπει να είναι κατά το δυνατόν παράλληλες με την κίνηση του ήλιου και κάθετες προς τους ανέμους που επικρατούν στην περιοχή.

ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗ: Ο σπόρος του δίκοκκου σιταριού, όταν αποθηκεύεται ειδικά αναποφλοίωτος (προτεινόμενο), σπάνια έως καθόλου προσβάλλεται από εχθρούς και ασθένειες, μια και προστατεύεται από τα λέπυρα που τον περικλείουν.

   ΑΠΟΔΟΣΕΙΣ :  Το δίκοκκο σιτάρι συγκομίζεται με θεριζοαλωνιστική μηχανή. Η απόδοση σε αναποφλοίωτο καρπό είναι κατά μ.ό. 250 κιλά/ στρέμμα, με διακυμάνσεις που κυμαίνονται από τα 60 έως τα 490 κιλά/στρέμμα, ανάλογα με τις εδαφοκλιματικές συνθήκες, τις φροντίδες μας και την καλλιεργούμενη ποικιλία. ΠΡΟΣΟΧΗ: Ανάλογα με τον τρόπο διάθεσης και την επεξεργασία της παραγωγής, οι απώλειες είναι µεγαλύτερες και το κόστος µεταποίησης είναι επιβαρυμένο σε σχέση µε τα κοινά σιτάρια, αφού απαιτείται η αποφλοίωση των καρπών.

Οποιος επιθυμεί να προχωρήσει στη μεταποίηση του δίκοκκου σιταριού και να διαθέσει την παραγωγή του ως αποφλοιωμένο πλέον καρπό ή αλεύρι ολικής άλεσης θα πρέπει να έχει κατά νου  την επένδυση σε μια καθετοποιημένη πλέον μονάδα παραγωγής, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (αγορά εξοπλισμού: αποφλοιωτική μηχανή, αλευρόμυλο κ.λπ.)

ΑΠΩΛΕΙΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΕΤΑΠΟΙΗΣΗΣ :  Εστω ότι συγκομίζουμε από το χωράφι παραγωγή 250 κιλά/στρέμμα σε αναποφλοίωτο καρπό. Επειτα ακολουθεί η παρακάτω διαδικασία:

 Αποφλοίωση: Η καθαρισμένη πλέον παραγωγή μπαίνει σε αποφλοιωτική μηχανή , μειώνοντας την παραγωγή κατά επιπλέον 25% (απομένουν περίπου 168 κιλά/στρέμμα).

Αλεσμα των καρπών: Οι αποφλοιωμένοι πλέον καρποί εισέρχονται σε αλευρόμυλο - με απώλειες περίπου της τάξης του 10%, αποδίδοντας εν τέλει σε αλεύρι ολικής άλεσης περίπου 150 κιλά/στρέμμα.

Το δίκοκκο σιτάρι μπορεί να προσφέρει, σε περίοδο κρίσης, αυτάρκεια. Με την καλλιέργεια, π.χ., 4-6 στρ. και έναν οικιακό εξοπλισμό -με δεδομένα το χαμηλό κόστος καλλιέργειας και την εύκολη αποθήκευση- μια τετραμελής οικογένεια καλύπτει τις ετήσιες ανάγκες της σε αλεύρι.  

Ευχαριστούμε θερμά για την πολύτιμη βοήθεια που μας προσέφεραν  τους: Ο. Δαβία, Η. Κάνταρο, Σ. Κουτρούμπα, Ε. Κορπέτη, Γ. Κωνσταντόπουλο, Φ. Μυλωνά, Ι. Ξυνιά, Ε. Παλέτσου, Π. Παπαδόπουλο, Π. Σαϊνατούδη, Α. ΟΡΦΑΝΙΔΗΣ Α. Τσιαντή, Μ. Φραγκιαδάκη. Σ. ΑΞΙΩΤΗΣ Α. ΑΒΡΑΜΙΔΗΣ ΕΠΑΡΚΕΙΑ Κ. ΚΑΜΠΙΤΗ, Σ. ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΗ Νοέμβριος / Δεκέμβριος 2014 Νοέμβριος / Δεκέμβριος 2014 κτήμα & κήπος 55

Η Αγροτική Νέα Τάξη Πραγμάτων

Η Αγροτική Νέα Τάξη Πραγμάτων

Η Βιομηχανική γεωργία αποφασίστηκε στο Eurogroup για την Ελλάδα

Αν σας έλεγαν, ότι σε δέκα χρόνια από τώρα θα υπάρχουν μόνο τέσσερις εταιρείες, που θα αναλαμβάνουν την καλλιέργεια, παραγωγή, επεξεργασία των αγροτικών προϊόντων, τα οποία θα διοχετεύουν σε μία μόνο εταιρεία, με σκοπό να τα εξάγει, εξουδετερώνοντας κάθε παραγωγό ή αγρότη, που δεν συνεργαζόταν, θα λέγατε, ότι συνωμοσιολογούμε. Αν σας παραθέταμε τη σχετική μελέτη, που εγκρίθηκε (εκτός από την επαναδιαπραγμάτευση του χρέους) στο Eurogroup της 5ης Μαΐου 2014; Για την υλοποίηση του σχεδίου, θα αντληθούν κεφάλαια από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων και το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW

Πριν λίγο καιρό οι παραγωγοί των λαϊκών απήργησαν. Κάθε φορά, που ένας κλάδος αντιδρά, θεωρείται, ότι το κάνει για να μη χάσει τη βολή του. Έτσι επικρατεί ο απαραίτητος για τη διακυβέρνηση των Ελλήνων εσωτερικός διχασμός. «Αιτία της απεργίας δεν ήταν μόνο οι θέσεις στις λαϊκές, όπως όλα τα συστημικά Μέσα δείξανε», εξηγεί ο Λεωνίδας, παραγωγός που πουλάει τα προϊόντα του σε λαϊκές της Αθήνας, «αλλά η εξαφάνιση των παραγωγών», προσθέτει.

«Mέχρι τις αρχές του ‘90, όταν έβγαινες από σταθμούς του ΗΣΑΠ ή του Μετρό, έβλεπες κάποιους πλανόδιους πωλητές, που είχαν στους πάγκους διάφορα φρούτα. Αυτοί εξαφανίστηκαν. Τώρα μάλλον θέλουν να κάνουν το ίδιο. Αυτή τη φορά όμως τον έλεγχο θα έχουν μεγάλες αλυσίδες, για παράδειγμα… αρτοποιείων. Ούτως ή άλλως όλο και περισσότερες αλυσίδες τέτοιων ξεφυτρώνουν κοντά σε σταθμούς του ηλεκτρικού ή του μετρό, γιατί να μην επεκταθούν και στον τομέα αυτό; Και ποιος θα τους ελέγχει εκείνους; Εμάς τους «μικρούς» εύκολα μας γραπώνουν και μας «βγάζουν απ’ τη μέση», διαπιστώνει εξαγριωμένος ο Λεωνίδας. «Αυτοί θέλουν να μας εξοντώσουν», φωνάζουν κι άλλοι παραγωγοί σε διπλανούς πάγκους, που άκουσαν τη συζήτηση. Εν ολίγοις «λαϊκές στο στόχαστρο», είναι το πόρισμα των παραγωγών. Είναι όμως μόνο οι λαϊκές; Ή το σχέδιο είναι μεγαλύτερων βλέψεων από ό,τι θα μπορούσαμε να φανταστούμε;

Το μεγαλόπνοο σχέδιο και ο δρόμος για την “Ανάπτυξη” στα χέρια τεσσάρων εταιρειών

Στο Eurogroup της 5ης Μαΐου ο τότε υπουργός Οικονομικών, Γιάννης Στουρνάρας, πέραν της διαπραγμάτευσης του χρέους πήγε εφοδιασμένος με έναν οδηγό ανάπτυξης για την Ελλάδα με άξονα τα επόμενα 10 χρόνια! Το σχέδιο βασίστηκε στη μελέτη “Greece 20/20” της εταιρείας McKinsey (του 2012 με χρηματοδότες τον ΣΕΒ και την Εθνική Τράπεζα) καθώς και σε μελέτη του ΙΟΒΕ.* Μάλιστα ένας τετρασέλιδος οδηγός του σχεδίου αυτού παρουσιάστηκε κατά τη συνεδρίαση του EuroWorking Group στις Βρυξέλλες από τον πρόεδρο του Συμβουλίου Οικονομικών Εμπειρογνωμόνων (ΣΟΕ), Πάνο Τσακλόγλου, ενώ για την υλοποίησή του τα κεφάλαια θα αντληθούν από το ΕΣΠΑ, την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (ΕΤΕπ), το Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο, στο οποίο θα συμμετάσχει και η γερμανική αναπτυξιακή τράπεζα KfW. Η KfW (δια του εκτελεστικού αντιπροέδρου της Λ.Κ. ΦΟΥΝΚΕ) υπέγραψε τη συμμετοχή της στο Ελληνικό Επενδυτικό Ταμείο για τον σκοπό αυτό μαζί με τον τότε υπουργό Οικονομικών, Γιάννη Στουρνάρα και τον τότε υπουργό Ανάπτυξης, Κωστή Χατζηδάκη στις 23 Απριλίου 2014.

«Στόχος η ενοικίαση κενής-αδρανούς δημόσιας γης σε τέσσερις μεγάλες εταιρείες προκειμένου να εγκαταστήσουν μονάδες για παραγωγή, επεξεργασία και εξαγωγή προϊόντων βασισμένες πάντα σε νέες μεθόδους. Έτσι και η εξασφάλιση νέων θέσεων εργασίας θα επιτευχθεί και η Ελλάδα δίνοντας σημασία στη μαζική παραγωγή προϊόντων με τη χρήση της εξελιγμένης τεχνολογίας θα αναδειχθεί σε μεγάλη εξαγωγική δύναμη». Φυσικά αναφέρεται και στην παροχή κινήτρων στους παραγωγούς για να εξάγουν τα προϊόντα τους, καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας, αλλά και τη θέσπιση βελτιωμένου συστήματος πιστοποίησης των προϊόντων των παραγωγών. Τα ερωτήματα που εγείρονται. Έστω ότι τίθεται σε εφαρμογή:

Α) Ποιος θα δίνει στις τέσσερις μεγάλες εταιρείες που θα ασχοληθούν την πιστοποίηση; Ποιος θα τις ελέγχει; Και κυρίως ποιοι θα είναι οι ιδιοκτήτες αυτών των εταιρειών;

Β) Οι αγρότες θα παράγουν και οι τέσσερις εταιρείες θα αγοράζουν για επεξεργασία τα προϊόντα. Πώς θα εξασφαλιστεί, ότι οι παραγωγοί δε θα θιγούν πωλώντας για ένα κομμάτι ψωμί τη σοδειά τους, όταν οι τέσσερις θα διαμορφώνουν τις τιμές μεταξύ τους δημιουργώντας συνθήκες μονοπωλίου; Εκ των πραγμάτων εάν επιτρέπεται μόνο σε τέσσερις εταιρείες η εξαγωγή των προϊόντων, ένας παραγωγός, που μόνος του καλλιεργεί και εξάγει τα τρόφιμα, δε θα έχει άλλη επιλογή παρά να αποταθεί σε αυτές.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι άνθρωποι στράφηκαν στη γη, έκαναν συνεταιρισμούς, καλλιεργούν κρόκο, σπαράγγια, ελιές, παράγουν παραδοσιακά προϊόντα, όπως χυλοπίτες, ελαιόλαδο και παράγωγα των ελιών, και πλήθος άλλων τροφίμων, τα οποία και εξάγουν, παρουσιάζουν σε εκθέσεις διατροφής στο εξωτερικό. Όταν όμως τέσσερις θα καθορίζουν τις τιμές εξαγωγής, οι άνθρωποι αυτοί, μόνοι τους, δε θα μπορούν να σταθούν σε μια αχανή αγορά.

Την ίδια στιγμή οι εν λόγω εταιρείες θα μπορούσαν να αναλάβουν αποκλειστικά την παραγωγή προϊόντων εξαλείφοντας έτσι και τη γεωργία, εκτός κι αν αυτή πραγματοποιείται μόνο στο πλαίσιο των δικών τους παραγωγικών αναγκών. Ο κάθε παραγωγός αντί να πουλάει αντί πινακίου φακής τη σοδειά του, θα πηγαίνει κατ’ ευθείαν σε αυτές να εργαστεί. Και η γεωργία, ως βασικός πυλώνας της ελληνικής ανάπτυξης θα λάβει μορφή βιομηχανίας. Όμως ο απλός πολίτης, που σκέφτεται τη γη ως το μόνο σίγουρο μέσο εξασφάλισης των προς το ζην; Απλώς ξεχνάει αυτή την επιλογή.

Ένα ερώτημα ακόμη: Καλύτερη εκπαίδευση στον τομέα της γεωργίας: Αυτό σημαίνει, ότι θα εκπαιδεύονται οι γεωργοί να χρησιμοποιούν μεταλλαγμένα, επειδή κοστίζουν λιγότερο και παράλληλα έτσι επιτυγχάνεται μαζικότερη παραγωγή; Η ποιότητα, η θρεπτική αξία των τροφίμων θυσία στον βωμό του κέρδους! Μία εταιρεία διαχείρισης της διανομής και αποθήκευσης. Στη συνέχεια κάνει λόγο για μια μόνο δημόσια ή ιδιωτική εταιρεία (και εδώ γεννάται βέβαια το ερώτημα σε ποιον θα ανήκει), την Εταιρεία Ελληνικών Τροφίμων (Greek Food Company), που μεταξύ άλλων: «Α) Θα καθορίζει το δίκτυο των παραγωγικών μονάδων και θα αποτελεί δεξαμενή τροφίμων προς εξαγωγή. Β) Θα διαχειρίζεται τη διανομή και αποθήκευση των προϊόντων εντός της χώρας» Δηλαδή αυτά που θα παράγουν οι τέσσερις μόνο εταιρείες παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων, θα πηγαίνουν στη μία μόνο εταιρεία, από όπου θα προγραμματίζεται η διανομή.

Ποιος όμως θα διασφαλίζει, ότι θα καταμετρώνται σωστά οι εσωτερικές ανάγκες κατανάλωσης, και ότι δε θα κρατούν το μεγαλύτερο μέρος της παραγωγής για να το εξάγουν δημιουργώντας ελλείψεις σε προϊόντα, που τώρα αυτονόητα υπάρχουν στο καθημερινό τραπέζι μας; Κάτι αντίστοιχο είχαν κατά νου και με το παράλληλο εμπόριο φαρμάκων, αλλά οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες εξάγουν το μεγαλύτερο ποσοστό, με αποτέλεσμα να λείπουν από τα ράφια των φαρμακείων σωρεία φαρμάκων, όπως εξηγούν και οι φαρμακοποιοί, που ζητούν ξανά και ξανά την παύση του παράλληλου εμπορίου. Οι υπογραφές μπήκαν! Βασικός άξονας υλοποίησης η προαναφερθείσα μελέτη. Πρόκειται για προγράμματα, που θα πραγματοποιηθούν! Όχι για θεωρίες συνωμοσίας! @Παπαγεωργίου Γεωργία/ 29.06.2014

* Παρατίθεται ο σύνδεσμος της μελέτης της εταιρείας McKinsey, η οποία συντάχθηκε στα αγγλικά, και ειδικά στις σελίδες 55 έως 58 αναφέρεται με στατιστικές και γραφήματα σε όσα αναφέρθηκαν στο ρεπορτάζ. http://www.mckinsey.com/locations/athens/greeceexecutivesummary_new/pdfs/executive_summary_english_new.pdf

Ετοιμάζουν αγροτική φορολογική λαίλαπα

Ο υπουργός χλευάζει τους αγρότες- Μετά την αξιολόγηση έρχεται το νέο φορολογικό για τους αγρότες που δεν θα αφήσει τίποτε όρθιο. Η κυβέρνηση (πρώτη φορά Αριστερά) κάνει το πρώτο crash test να ελέγξει μέχρι ποιο σημείο μπορούν να φτάσουν οι αγρότες σε κινητοποιήσεις πριν καταθέσουν το ασφαλιστικό που μαζί με το νέο φορολογικό θα τους αναγκάσει να αφήσουν τα χωράφια ή να επιλέξουν να γίνουν εργάτες γης ενός υπερ-αγρότη ή μιας εταιρείας που θα εμφανιστεί να εκμεταλλευτεί το βιο τους.

Αφού κατέβηκαν στο δρόμο τα τρακτέρ, αφού οι βουλευτές άκουσαν τα εξ αμάξης από τους αγρότες, αφού ο υπουργός Αποστόλου έμεινε κλεισμένος για 12 ώρες μέσα στο κτίριο της νομαρχίας της Κομοτηνής, το υπουργείου Οικονομικών βγάζει σήμερα ανακοίνωση με την οποία προσπαθεί να ανακόψει το κύμα την περαιτέρω εξέλιξη των κινητοποιήσεων.”Καμία επεξεργασία νομοσχεδίου ή σχεδιασμός για τα θέματα φορολογίας των αγροτών δεν υπάρχει, αυτή τη στιγμή, στο υπουργείο Οικονομικών” γράφει σε ανακοίνωση που εξέδωσε το απόγευμα της Παρασκευής το αρμόδιο υπουργείο τονίζοντας πως τα θέματα των αγροτών “δεν περιλαμβάνονται στα προαπαιτούμενα της πρώτης αξιολόγησης του προγράμματος οικονομικής πολιτικής”.

Με ένα τεράστιο αναλυτικό κατεβατό που είναι ο νόμος 4342/2015 το υπουργείο Οικονομικών ανακοινώνει το πώς θα σφάξει τους αγρότες φορολογικά ξεκινώντας από το 2016 αλλά παράλληλα αφήνει ένα υπονοούμενο: Ότι ο νόμος ισχύει αλλά μετά την αξιολόγηση του κουιντέντου (5ος θεσμός από χθες έγινε και το Ευρωκοινοβούλιο) έρχεται νέο φορολογικό και για τους αγρότες και όχι αυτό που γνωρίζουμε από τον Νοέμβριο του 2015.

Η υποψία ότι το φορολογικό για τους αγρότες δεν έχει τελειώσει εδώ αλλά θα σκληρύνει ακόμη περισσότερο μετά την ψήφιση του φορολογικού, είναι η υπεροπτική θέση που πήρε ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης, κ. Αποστόλου, απέναντι στους κινηματίες αγρότες. Σε συνέντευξη που έδωσε στο news247 ο κ. Αποστόλου είπε το εξής απίστευτο: “Οι αγρότες διατηρούν ευνοϊκότερη αντιμετώπιση από κάθε άλλη επαγγελματική κατηγορία. Αρκεί να δει κανείς τις αντίστοιχες εισφορές των ελεύθερων επαγγελματιών, των μισθωτών κ.λπ.”.

Κι ενώ η κουβέντα γινόταν για το ασφαλιστικό ο κ. Αποστόλου γυρνάει την κουβέντα στο φορολογικό λέγοντας: “Οι όποιες φορολογικές ρυθμίσεις θα αφορούν τους αγρότες θα περιληφθούν σε ευρύτερο φορολογικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το οποίο δεν υπάρχει ακόμα χρονοδιάγραμμα. Πάντως οι όποιες αλλαγές θα αφορούν τα εισοδήματα του 2016 που θα δηλωθούν και φορολογηθούν από το 2017 και μετά”. Το θέμα που καίει, λοιπόν, αυτή την στιγμή δεν είναι το ασφαλιστικό όσον αφορά τους αγρότες αλλά το νέο φορολογικό που θα έρθει όταν το κύμα των κινητοποιήσεων για το ασφαλιστικό κοπάσει. Η παγίδα είναι αν κάνει πίσω στρατηγικά η κυβέρνηση στο ελάχιστο στο ασφαλιστικό, οι αγρότες νιώσουν δικαιωμένοι και το Κράτος πάρει τα διπλάσια μέσω του νέου φορολογικού αγροτικού σχεδιασμού.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών ο μνημονιακός νόμος που ψήφισαν για την αύξηση φορολογικών συντελεστών στους αγρότες τον Νοέμβριο του 2015 μετά την κατάθεση φορολογικών δηλώσεων το ελάχιστο που πρέπει να πληρώσει ένας μικρομεσαίου εισοδήματος επαγγελματίας αγρότης είναι το εξής:
Φορολογητέα Κέρδη= 10.000,00
Φόρος εισοδήματος= 2.600,00
Υπολογισμός προκαταβολής 2.600,00 ευρώ Χ 75% = 1.950,00 ευρώ

Δηλαδή, μιας μικρομεσαίας οικονομικής τάξης αγρότης από τα 10,000 θα πρέπει να δώσει σε φόρο εισοδήματος τα 4,550 ευρώ. Αν προσθέσουμε τον Φόρο Ακινήτων (έχει σπίτι, αποθήκες και χωράφια) και τις ασφαλιστικές εισφορές τότε ο αγρότης, όπως και ο επαγγελματίας, θα δουλεύει αποκλειστικά για τους φόρους. Και το φορολογικό για τους αγρότες δεν έχει αλλάξει ακόμη. Θα έρθει εκ νέου μετά την αξιολόγηση των δανειστών. Κι ως γνωστόν πάντα μετά από κάθε αξιολόγηση οι δανειστές θέλουν κι άλλα.

Ο υπουργός Αποστόλου, πατώντας στα βήματα των προηγούμενων συναδέλφων του ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, όταν μίλησε για το κλείσιμο των δρόμων, πέταξε ως δόλωμα-απειλή στους αγρότες τα 3,5 δις κοινοτικών ενισχύσεων λέγοντας κατάμουτρα στον αγροτικό κόσμο τα εξής: “Οι αγρότες δεν πρόκειται να κόψουν την Ελλάδα στα δύο γιατί μια τέτοια κλιμάκωση είναι επιζήμια πρώτα απ όλα για τους ίδιους. Είναι έμπειροι και το ξέρουν αυτό. Όσο για τους συναδέλφους μου, έχω πει ήδη στη Βουλή ότι με τη συμφωνία που τώρα εφαρμόζουμε (και η εντολή που πήραμε από το λαό ήταν να εφαρμόσουμε τη συμφωνία), διασφαλίσαμε την ομαλή καταβολή 3,5 δις. αγροτικών κοινοτικών ενισχύσεων το χρόνο. Αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάει κανείς”. Είσαι καλό παιδί και δεν κόβεις την Ελλάδα στη μέση; Τότε η Ε.Ε θα σου κάνει δώρο μια ενίσχυση γιατί αυτό σε συμφέρει, σύμφωνα με τον υπουργό μιας αριστερής λαϊκής κυβέρνησης.

Ιδιωτική γη όλη η Ελλάδα

Ιδιωτικά δάση και ιδιωτικές αγροτικές εκτάσεις όλη η ελληνική γη

Σκοτώνουν τους αγρότες για να φτιάξουν επιχειρηματίες.

Το μεγάλο πανηγύρι ξεπουλήματος της ελληνικής δημόσιας γεωργικής και δασικής γης ξεκινά. Η κυβέρνηση μην μπορώντας να βρει νέο τρόπο ξεπουλήματος της ελληνικής γης βρήκε τον πιο φιλολαϊκό. Εκχωρεί 670,000 στρέμματα δημόσιων αγροτικών εκτάσεων και 75,000 στρέμματα δασικών εκτάσεων προς αγρότες και κτηνοτρόφους που θα τα εκμεταλλεύονται αντί μακροχρόνιας μίσθωσης. Την ίδια ώρα που οι νόμοι για το ασφαλιστικό και αγροτικό είναι έτοιμοι να τελειώσουν διά παντός τους αγρότες και κτηνοτρόφους η κυβέρνηση θεωρεί ότι την λύση στην ανεργία και στην πρωτογενή παραγωγή θα είναι αγρότες που δεν θα εκμεταλλεύονται την δική τους γη αλλά την νοικιασμένη γη.

Όπως αναφέρει το σχέδιο της κυβέρνησης για την παράδοση της δημόσιας γης σε ιδιώτες προτεραιότητα στην ενοικίαση των αγροτικών εκτάσεων δίνεται σε οργανώσεις παραγωγών, σε κατ’ επάγγελμα αγρότες και σε νέους αγρότες-ιδιώτες. Βασικό κριτήριο για την επιλογή των ενδιαφερομένων θα αποτελεί η εντοπιότητα. Οι ομάδες ή οι μεμονωμένοι αγρότες που θα κάνουν αίτηση για ενοικίαση αγροτικής έκτασης θα πρέπει να ανήκουν στους όμορους δήμους. Από κει και πέρα ρόλο στην τελική επιλογή των ενδιαφερομένων -την ευθύνη για την οποία θα έχει επιτροπή εμπειρογνωμόνων (τα δικά μας παιδιά) του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης – θα παίζουν η ηλικιακή σύνθεση της ομάδας παραγωγών, ο βαθμός εμπειρίας και η πληρότητα του επενδυτικού σχεδίου.

Αναμένουμε τις λεπτομέρειες που θα αφορά στο “επενδυτικό σχέδιο” διότι για να έχεις επένδυση πρέπει να έχεις κεφάλαιο και για να έχεις κεφάλαιο σίγουρα θα μπορούσες να εκμεταλλεύεσαι την δική σου γη και όχι να νοικιάζεις δημόσια γη. Εκτός αν το “επενδυτικό σχέδιο” του κάθε αγρότη θα πρέπει να περνά από την ανάλογη τράπεζα όπου θα σε βάζει σε τραπεζική καλλιέργεια και θα σου ορίζει τι θα καλλιεργείς, πόση ποσότητα και σε ποιον θα πουλάς το προϊόν έχοντας η τράπεζα την επιστασία της δικής σου αγροτικής επένδυσης. Αυτό σημαίνει ότι η Τράπεζα θα διαχειρίζεται την αγροτική και δασική δημόσια γη. Ό,τι δεν πήραν από καλλιεργήσιμη γη μέσω του ξεπουλήματος της Αγροτικής Τράπεζας, οι Τράπεζες το παίρνουν και με τόκο βάζοντας χέρι με το νόμο και στην δημόσια περιουσία.

Πρόκειται για ένα ΣΔΙΤ αριστερού εγκεφάλου που ναι μεν φαίνεται ότι δίνει την δημόσια γη σε αγρότες και κτηνοτρόφους αλλά την ίδια στιγμή η δημόσια γη γίνεται ιδιωτική αντί μισθώματος για μακροχρόνια χρήση. Μάλιστα για να μπορείς να πάρεις γη θα πρέπει να εκπαιδευτείς με ταχύρρυθμα σεμινάρια μέσω ΕΛΓΟ διότι το ΕΣΠΑ καλά κρατεί και πρέπει να τρώνε οι ημέτεροι εκπαιδεύοντας τους επαγγελματίες αγρότες πως να φυτεύουν τον σπόρο και πώς να θερίζουν το σιτάρι. Πίσω βέβαια από την ενέργεια της κυβέρνησης κρύβεται μια επιχείρηση Α.Ε αφού η ηγεσία του υπουργείου προκειμένου να δώσει άμεσα στο σχέδιο αυτό νομική υπόσταση, ενέταξε άρθρο στο προς ψήφιση νομοσχέδιο για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς που αφορά στη σύσταση ανώνυμης εταιρίες με την επωνυμία «Διαχείριση ακινήτων, γαιών, εξοπλισμών και προϊόντων» (ΔΙΑΓΕΠ ΑΕ).

Το ΔΙΑΓΕΠ Α.Ε που σε λίγο θα κάνει την παρθενική του εμφάνιση ως διαχειριστής της δημόσιας αγροτικής και δασικής γης θα είναι το παράλληλο ΤΑΙΠΕΔ Α.Ε το οποίο χειρίζεται την αστική περιουσία του δημοσίου. Έτσι λοιπόν, παράλληλα με την καταμέτρηση των 745,000 δημοσίων αγροτικών και δασικών εκτάσεων που πάνε σε ιδιώτες η κυβέρνηση ετοιμάζει την παραχώρηση και για τα 2.500 στρέμματα αστικών οικοπέδων που θα ξεπουληθούν μέσω του ΤΑΙΠΕΔ.

Όσον αφορά τα 450.000 στρέμματα καταπατημένων εκτάσεων του Δημοσίου να μην περιμένουν οι Έλληνες να τα ξαναδούν ως δημόσια γη αφού η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει την διαδικασία της νομιμοποίησής τους έναντι τιμήματος. Αντί να προσθέτει στην περιουσία του δημοσίου τα καταπατημένα τα νομιμοποιεί και εισπράττει από την παρανομία κάνοντας τους καταπατητές νόμιμους κατόχους δημόσιας γης. Όσον αφορά τα 745,000 στρέμματα δημόσιας αγροτικής και δασικής γης σε λίγα χρόνια θα είναι περιουσία των ολίγων που δεν θα βληθούν από τους νέους φορολογικούς νόμους των αγροτών αφού θα έχουν ισχυρά μπάτζετ και ως επενδύσεις εθνικής σημασίας θα χαίρουν των φορολογικών ελαφρύνσεων που υποσχέθηκε ο υπουργός Σταθάκης.

Όσον αφορά τους αρχάριους στην πρωτογενή παραγωγή που θα τρέξουν να γίνουν επαγγελματίες αγρότες αντί μισθώματος μην παίρνοντας ως παράδειγμα τους επαγγελματίες αγρότες που είναι έτοιμοι να καταστραφούν από τις κυβερνητικές πρωτοτυπίες, είτε θα αναγκαστούν μέσω τραπεζικής καλλιέργειας να βάλουν ενέχυρο την όποια περιουσία έχουν ή θα αναγκαστούν να επενοικιάσουν την δημόσια γη που έχουν στην κατοχή τους σε έναν πιο ισχυρό που θα φαίνεται αγρότης αλλά στην βάση θα είναι επιχειρηματίας αγροτικής γης.

Η κυβέρνηση κλείνει το αγροτικό ζήτημα από δύο πλευρές: Πρώτα καταστρέφοντας τους νυν αγρότες κατατάσσοντάς τους ως επιχειρηματίες μέσω του νέου φορολογικού και αγροτικού και δεύτερον βάζοντας ως ανταγωνιστές τους επιχειρηματίες που θα παίρνουν δημόσια αγροτική γη συνεπικουρούμενοι από τους κυβερνήτες που σκοτώνουν την ελληνική πρωτογενή οικονομία. Για τα 75,000 στρέμματα δασικών εκτάσεων που θα μεταβληθούν σε ιδιωτικοί βοσκότοποι θα είναι η αρχή του τέλους των δημόσιων δασών αφού στην ιδιωτική χρήση μέσω ενοικίασης μπορούν να γίνουν τα πάντα. Από εκχερσώσεις δασών μέχρι αιολικά πάρκα και από κατασκευές για ποιμνιοστάσια μέχρι ιδιωτικοποίηση πηγών. 

@Μαρία Τσολακίδη

terrapapers.com 

Το διαβάσαμε από το: Η Αγροτική Νέα Τάξη Πραγμάτων http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/01/blog-post_7083.html#ixzz3zeRqYrEb

«Μπλε Οικονομία»: Η διαδοχική σύνδεση επιχειρηματικών δράσεων

Δημοσιεύθηκε: 01/01/2016 3:53 μμ Ενημερώθηκε: 01/01/2016 3:53 μμ

Η πατρίδα μας σε κρίση, τα χωριά μας σε εγκατάλειψη και οι νέοι άνεργοι.

Μερικοί άνθρωποι όμως συνεχίζουν να ψάχνουν για διέξοδο και λύσεις. Δεν διαπραγματεύονται το δικαίωμα στο όνειρο αλλά χρειάζεται πολύ θάρρος και τόλμη για να το κάνουν πράξη. Χρειάζονται όχι μόνο δεξιότητα υλοποίησης αλλά και ανθρώπινο κεφάλαιο και επιμονή για να βρεθεί ή να δημιουργηθεί αυτή η διέξοδος από την κρίση.

Με την πίστη ότι κάτι μπορεί και πρέπει να αλλάξει η φαντασία μου με οδήγησε στην εικόνα ενός βουνού να μετατρέπεται σε ένα φυσικό εργοστάσιο όπου οι νέοι δουλεύουν στη φύση για τη φύση. Αρνούμενη να δεχτώ την ανεργία και την οικονομική δυσμένεια των καιρών έψαχνα απεγνωσμένα για απάντηση! Ψάχνοντας στο διαδίκτυο βρήκα τις λύσεις που βρήκαν άλλες κοινότητες σε άλλα μέρη του κόσμου υπό την καθοδήγηση του Οικονομολόγου καθηγητή Δρ.Pauli Gunterκαι ιδρυτή του οργανισμού www.zeri.org όπου με την διαδοχική σύνδεση επιχειρηματικών δράσεων δημιουργούνται πολλές θέσεις εργασίας και πλούτος εντός της κοινότητας . Ζήτησα λοιπόν να παρακολουθήσω τα μαθήματα του «Πώς αυτό γίνεται» στην Ουγγαρία που δίδασκε το σεμινάριο της «Μπλε Οικονομίας».

Η παρούσα κρίση ανεργίας ιδιαίτερα στους νέους δεν μας αφήνει να ακολουθήσουμε ένα μοντέλο το οποίο σκοπό έχει να «μειώσει κόστη», ένα μοντέλο που προτείνει τα πλέον ακριβά πράγματα όπως είναι η υγεία και το περιβάλλον, σαν τα πλέον ακριβά. Ήρθε πια ο καιρός που θα πρέπει να στραφούμε σε ένα πιο ανταγωνιστικό επιχειρηματικό μοντέλο το οποίο αφήνει τους παραγωγούς να προσφέρουν τα καλύτερα στην φθηνότερη τιμή δημιουργώντας τέτοιες καινοτομίες, έτσι ώστε τα καλύτερα να προσφέρονται στην φθηνότερη τιμή! Πώς;

Υιοθετώντας καινοτομίες που προσφέρουν πολλαπλά οφέλη, όχι μόνο αυξημένα κέρδη. Αυτή η οικονομική φιλοσοφία έγινε γνωστή το 1994 από τον Καθηγητή Δρ. Πάουλι Γκούντερ (Pauli Gunter) όταν ερωτήθη από τα Ηνωμένα Έθνη να προτείνει καινούργια επιχειρηματικά μοντέλα του μέλλοντος. Σήμερα έχοντας πάνω από 180 τέτοιες δράσεις υλοποιημένες σε διάφορα μέρη στον πλανήτη γίνεται όλο και πιο κατανοητό ότι με την «Μπλε Οικονομία» είναι εφικτό και υλοποιήσιμο και να παραχθούν επιπλέον εισοδήματα ενώ παράγονται περισσότερες θέσεις εργασίας, και οι δράσεις να είναι βιώσιμες, αφού είναι συναγωνίσιμες στις παγκόσμιες αγορές.

Το κλειδί σε αυτή την δραματική αλλαγή είναι η εξέλιξη μιας «κεντρικής δράσης» και η οποία βασίζεται σε μία κεντρική δεξιότητα σε ένα χαρτοφυλάκιο δράσεων οι οποίες δημιουργούν πολλαπλά οφέλη και για την επιχείρηση και για την κοινωνία. Όσο οι Διευθύνοντες σύμβουλοι θέλουν να κυνηγούν τις οικονομίες κλίμακας που βασίζονται σε «ομοιόμορφα» και άκρως μαζικά προϊόντα τα οποία διαχέονται στις αγορές με την «άμεση διανομή» (just on time deliveries) παραγγέλνοντας μεγάλο μέρος των στοιχείων του προϊόντος «απ' εξω» (outsourcing) όπου η παραγωγή από την εξωτερική αυτή εργασία μεγιστοποιείται, η ανεργία θα χτυπάει κόκκινο!

Αν όμως οι εταιρείες εξελιχθούν και στραφούν προς την χρησιμοποίηση όλων των προσβάσιμων και υπαρκτών πρώτων υλών συνενώσουν και ομαδοποιήσουν τις παραγωγικές της δράσεις και τις προσαυξήσει σε μεγαλύτερα επίπεδα αποτελεσματικότητας, ένα νέο μοντέλο θα θα ανατείλει. Μια εταιρεία καφέ θα βγάλει εισόδημα από τον καφέ, την κύρια δράση της, και θα προχωρήσει στην παραγωγή εισοδήματος από την αξιοποίηση των σκουπιδιών της - δηλαδή τον χρησιμοποιημένο καφέ - καλλιεργώντας μανιτάρια πάνω σε υπόστρωμα από τα χρησιμοποιημένα απόβλητα του καφέ. Εκτός από την δεύτερη πηγή εισοδήματος που είναι τα μανιτάρια, το υπόστρωμα είναι πλέον πλούσιο σε μύκητες και μπορεί να γίνει και ζωοτροφή! Από ένα σύστημα εισοδήματος πήγαμε στα τρία!

Οι εταιρείες έχουν εστιαστεί σχεδόν αποκλειστικά στη μείωση κόστους και έτσι ακολούθησαν την πολιτική μείωσης κόστους ακολουθώντας την παγκόσμια επιχειρηματική στρατηγική, ψάχνοντας για τα φθηνότερα και πλέον εύκαμπτα μέρη παραγωγής ή παροχής υπηρεσιών. Παρ' όλα αυτά, η τάση προς τα φθηνότερα προϊόντα είχε σαν αποτέλεσμα την αυξημένη έλλειψη ρευστότητας στην τοπική αγορά η οποία όχι μόνο υποφέρει από ανεργία αλλά και από έλλειψη αγοραστικής δύναμης το οποίο κάνει πιο αισθητή την έλλειψη χρημάτων που κυκλοφορούν στις επιμέρους τοπικές αγορές. Αυτό το φαινόμενο οδηγεί σεοικονομική συρρίκνωση και παρουσιάζεται σε διάφορες οικονομίες, παραδείγματα των οποίων είναι η οικονομία της Ισπανίας και της Ελλάδος, οι οποίες υποφέρουν και από εκτεταμένη έκτασης εξόδων του Δημόσιου Τομέα τους.

Η δύναμη της «Μπλε Οικονομίας» βρίσκεται στο γεγονός ότι βάζει χρήματα στηντοπική οικονομία και αντίθετα προς την περιρρέουσα πίστη προσφέρει ποιοτικά προϊόντα σε χαμηλότερη τιμή κόστους. Η περίπτωση των «υγιών μανιταριών» που είναι πλέον παραγόμενα σε τοπικό επίπεδο και που πριν χρειαζόταν να ταξιδέψουν αρκετά μακριά για να καταναλωθούν γεγονός που αντικατοπτριζόταν στην αυξημένη τιμή πώλησής τους θα μπορούν να είναι τώρα και φθηνά και σε αφθονία γιατί δεν επιβαρύνονται με πρόσθετα μεταφορικά κόστη. Όταν παρατηρούμε ότι στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα τροφίμων, το 90% της προστιθέμενης αξίας των προϊόντων διατροφής πηγαίνει στο κόστος μεταφοράς, τώρα που δεν θα χρειάζεται πλέον κανένα μεταφορικό κόστος ή ελάχιστο. Έτσι τα κόστη παραγωγής μειώνονται δραματικά, τα ποσοστά κέρδους αυξάνονται και οι τιμές προς τον καταναλωτή επίσης μειώνονται δραματικά.

Η «Μπλε Οικονομία» έχει εφαρμογή σε όλους τους τομείς της Οικονομικής και επιχειρηματικής δραστηριότητας και επιπρόσθετα από την «ένεση ρευστότητας» στην τοπική οικονομία και την χρησιμοποίηση πρώτων υλών από την περιοχή, είναι αφοσιωμένη στο να εξαλείψει ό,τι είναι περιττό και δεν χρειάζεται. Μια μπαταρία δεν αντικαθίσταται με μια «πράσινη» μπαταρία, αλλά αντικαθίσταται με ένα σύστημα ενέργειας με κινητούς ηλεκτρονικούς μηχανισμούς το οποίο δεν βασίζεται στην χρήση της μπαταρίας. Αυτό μεταφράζεται σε σημαντική εξοικονόμηση υλών και κόστους ενώ παράλληλα μειώνει σημαντικά το κόστος του αποτυπώματος του άνθρακα στο περιβάλλον και στα οφέλη της υγείας των κατοίκων του πλανήτη.

Η «Μπλε Οικονομία» δεν εξυπηρετεί τις μεγάλες επιχειρήσεις που έχουν θεσπίσει το οικονομικό μοντέλο μεγιστοποίησης του κέρδους και είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει.Η «Μπλε Οικονομία» εμπνέει τα «φρέσκα» μυαλά κυρίως των νέων και των νέων επιχειρηματιών με καινοτόμες ιδέες που έχουν υλοποιηθεί κάπου αλλού στον κόσμο, και οι οποίες αποδεικνύουν ότι το μέλλον είναι θετικό και φωτεινό, με τη μοναδική προϋπόθεση ότι θα φύγουμε από το «γνωστό», το «κατεστημένο» και την «πεπατημένη», δηλαδή την παλιά μέθοδο, καθώς και την εύκολη και ήδη αποδεδειγμένη αλλά αποτυχημένη λύση. Αυτό όμως θέλει τόλμη και δέσμευση για αλλαγή.

ΠΗΓΗ http://www.huffingtonpost.gr

ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΠΡΑΞΗΣ " ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΣ"

TO ΟΡΑΜΑ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΕΥΠΡΑΞΕΩΣ

Η ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΣ οραματίζεται τη διατροφική αυτάρκεια και αποδέσμευση από τον έλεγχο που ασκούν στη διατροφή και στην υγεία των ανθρώπων , τόσο τα πιστωτικά ιδρύματα, όσο και τα μονοπώλια των σπόρων, των φυτοπροστατευτικών προϊόντων και των δικτύων παραγωγής, διανομής και πώλησης τροφίμων.
Οραματίζεται αυτή την αυτάρκεια μέσα από τη παραγωγή και προώθηση ελληνικών προϊόντων, αναπτύσσοντας συνέργειες με Έλληνες παραγωγούς, επιχειρηματίες και ερευνητές που δραστηριοποιούνται σε όλη την Υφήλιο .
Το Όραμα θεμελιώνεται μόνο πάνω στη διαφάνεια , την αλήθεια και τη δικαιοσύνη που οφείλει να διέπει κάθε δράση και ενέργεια όλων των μελών και συνεργατών της ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΕΥΠΡΑΞΕΩΣ

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ ΟΛΥΜΠΙΑΣ ΕΥΠΡΑΞΕΩΣ

Στόχος μας, η συνεχής βελτίωση των παραγωγικών διεργασιών και κατ΄ επέκταση η ασφάλεια και ικανοποίηση των συνεργατών μας. Δεσμευόμαστε να παρέχουμε στους καταναλωτές ασφαλή προϊόντα με όλο και πιο βελτιωμένα ποιοτικά χαρακτηριστικά.
Για την επίτευξη του στόχου αυτού καθώς και για τη διασφάλιση των προϊόντων μας από το χωράφι, δημιουργήθηκε η «Ομάδα Παραγωγών ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΣ» η οποία εφαρμόζει Πιστοποιημένες Διαδικασίες σύμφωνα με το Σύστημα Ολοκληρωμένης Διαχείρισης (ΣΟΔ) στην Γεωργική Παραγωγή παραδοσιακών αγροτικών προϊόντων.
ΠΗΓΗ

Εναλλαγή σιτηρών με όσπρια. Η ιδανικότερη εναλλαγή για ξηρικά χωράφια

Πολλοί αγρότες θα παραξενευτούν με τον τίτλο, «καλλιέργεια σιτηρών και οσπρίων». Σχεδόν όλοι θα έχουν ενστάσεις, για τα σιτηρά «…ότι δε συμφέρει οικονομικά η καλλιέργειά τους…» και για τα όσπρια «…μα δε τα καλλιεργεί σχεδόν κανείς…» ή «…ποιος θα τα αγοράσει…»

Όσον αφορά τα σιτηρά,  η μονοκαλλιέργειά τους  υποβαθμίζει και εξαντλεί το έδαφος, επικρατούν συγκεκριμένα αγριόχορτα με τελικό αποτέλεσμα την πολύ χαμηλή τελική απόδοση των καλλιεργειών.
Όσον αφορά τα όσπρια, η χώρα μας είναι ιδιαίτερα ελλειμματική (π.χ. εισάγουμε τουλάχιστον το 80% της εγχώριας κατανάλωσης φακής)

Η πρότασή μας γα καλλιέργεια σιτηρών και οσπρίων γίνεται για αρκετούς λόγους:
- είναι προϊόντα τα οποία ζητούνται έντονα από την ελληνική αγορά (ακόμα και στο σκληρό σιτάρι στο οποίο θεωρητικά είμαστε ως χώρα αυτάρκης, λίγες από τις παραγόμενες ποσότητες αφορούν ποιοτικό προϊόν),
- συνδυάζονται άριστα στα πλαίσια της αμειψισποράς (δηλαδή της εναλλαγής των καλλιεργειών) και η καλλιέργειά τους άρει τα πολλά προβλήματα που δημιουργεί η μονοκαλλιέργεια
- αξιοποιούν ακόμα και τα ξερικά και σχετικά άγονα αγροτεμάχια, στα οποία δεν μπορούν να καλλιεργηθούν πολλά είδη
- δεν απαιτούν την καθημερινή σας παρουσία στους αγρούς αλλά είναι καλλιέργειες με εποχικές ανάγκες και ένταση εργασίας κατά την προετοιμασία των κτημάτων και τη σπορά (τέλος καλοκαιριού ως αρχές χειμώνα) και κατά τη συγκομιδή (αρχές καλοκαιριού).
- τα όσπρια που θα επιλεγούν αποτελούν φυτά χλωρής λίπανσης και βελτιώνουν τις φυσικοχημικές ιδιότητες του εδάφους και όχι μόνο. Έτσι, αφρατεύουν το έδαφος, προσδίδουν σε αυτό άζωτο και οργανική ουσία, μειώνουν την εδαφική διάβρωση, αξιοποιούνται καλύτερα οι βροχοπτώσεις σε όφελος των φυτών κ.λπ.
Μια από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για την καλλιέργεια σιτηρών και οσπρίων είναι ότι πρέπει να έχετε στη διάθεσή κάποια αξιόλογη έκταση ώστε αφενός να «συμφέρει» να έρθει στο κτήμα η θεριζοαλωνιστική μηχανή και αφετέρου να υπάρχει ικανή ποσότητα για την μεταποίηση – συσκευασία - εμπορία.
Εναλλακτικά υπάρχει και η δυνατότητα της ενοικίασης (τα ξερικά χωράφια ενοικιάζονται μόλις με 10-20€/στρέμμα) ή της συνεργασία με άλλους αγρότες, ώστε να μοιραστούν τα έξοδα καλλιέργειας (γεωργικά μηχανήματα, πετρέλαια, κ.λ.π.)
Ο ορθός σχεδιασμός της εναλλαγής σιτηρών με όσπρια επιβάλλει καταρχήν ένα πλάνο καλλιέργειας σε ορίζοντα 3-4 ετών. Εμείς παραθέτουμε ένα παράδειγμα με το τι θα μπορούσε να καλλιεργηθεί το πρώτο έτος και σας δίνουμε ρεαλιστικές οικονομικές παραμέτρους, έπειτα από έρευνα αγοράς.

Σε κάθε περίπτωση οι άνθρωποι της ΟΛΥΜΠΙΑ ΕΥΠΡΑΞΙΣ  μπορούν να σας συμβουλεύσουν και να σας προτείνουν το συγκεκριμένο Καλλιεργητικό Σχέδιο που ταιριάζει καλύτερα σε εσάς και τους συνεργάτες σας, αφού πρώτα αναλυθούν όλοι οι σχετικοί παράγοντες (διαθέσιμα αγροτεμάχια και κεφάλαια, υπάρχων εξοπλισμός, απόσταση από πιθανές αγορές κλπ)

Ρεαλιστικό σενάριο για το πρώτο έτος καλλιέργειας: την πρώτη χρονιά η μισή έκταση θα αξιοποιηθεί με φακή και η υπόλοιπη με δίκοκκο  σιτάρι, προϊόν που μπορεί να  αξιοποιηθεί  από τις βιομηχανίες ζυμαρικών, ζαχαροπλαστικής και αρτοπαρασκευασμάτων
Προτείνουμε να πιστοποιήσετε τα προϊόντα αυτά ως βιολογικά, τόσο γιατί δεν είναι δύσκολη η βιοκαλλιέργειά τους όσο και διότι αυξάνεται κατακόρυφα η ζήτησή τους και η τιμή στην οποία θα τα διαθέσετε (τουλάχιστον κατά 20-30% σε σχέση με τα αντίστοιχα συμβατικά προϊόντα).
Αν είστε ήδη αγρότης, πιθανότατα θα έχετε ήδη όλο τον απαραίτητο μηχανολογικό εξοπλισμό (γεωργικός ελκυστήρας, παρελκόμενα κ.λπ.). Στην περίπτωση αυτή θα υπολογίσετε μόνο το ετήσιο κόστος καλλιέργειας, το οποίο κυμαίνεται γύρω στα 60-70€/στρέμμα (υπολογίσαμε κόστος αγοράς σπόρων, θρέψης, συγκομιδής, πιστοποίησης βιολογικών προϊόντων, κ.λπ.).
Στην περίπτωση που δεν είστε αγρότης, θα πρέπει να αποφασίσετε για το πώς θα προμηθευτείτε τον απαραίτητο πάγιο εξοπλισμό. Οι επιλογές σας είναι οι εξής:
- είτε να ενοικιάσετε τον απαραίτητο αγροτικό εξοπλισμό (δηλαδή, πληρώνετε κάθε φορά το μηχάνημα με το χειριστή του για να πραγματοποιηθεί το όργωμα, η σπορά, οι ψεκασμοί, κλπ
- είτε να αγοράσετε τον εξοπλισμό αυτό μεταχειρισμένο
και σε περίπτωση που δε διαθέτετε το απαιτούμενο κεφάλαιο,
μπορείτε να αγοράσετε από κοινού με άλλους (που έχουν το ίδιο πλάνο καλλιέργειας και τις ίδιες «ανάγκες» και οικονομικούς περιορισμούς με εσάς) το μεταχειρισμένο εξοπλισμό και μηχανήματα, μειώνοντας με τον τρόπο αυτό το κόστος του πάγιου κεφαλαίου που θα απαιτηθεί για να ξεκινήσετε την επένδυσή σας.
Από έρευνα αγοράς που πραγματοποιήσαμε, υπολογίσαμε το ετήσιο κόστος ενοικίασης (για εργασίες προετοιμασίας εδάφους, σποράς και συγκομιδής) στα 30-40€/στρέμμα ή δε αγορά μεταχειρισμένου ελκυστήρα και των παρελκόμενων είναι στα 10.000€ - 15.000€ περίπου (για όλες τις εργασίες, εκτός της συγκομιδής).

Οι αποδόσεις εξαρτώνται τόσο από την γονιμότητα των χωραφιών και τις ποικιλίες που θα χρησιμοποιήσουμε όσο και από τις κλιματικές συνθήκες της χρονιάς αλλά και την καλλιεργητική τεχνική που θα ακολουθήσουμε. Σε γενικές γραμμές η απόδοση για την φακή είναι 150 -200 κιλά/στρέμμα, ενώ για το δίκοκκο  σιτάρι είναι  200-300 κιλά/στρέμμα.
Η καθαρή πρόσοδος που μπορείτε να έχετε εξαρτάται από τον τρόπο που θα διαθέσετε το τελικό προϊόν. Στην περίπτωση που πωληθεί το προϊόν χύμα απευθείας στην βιομηχανία το κέρδος θα είναι αρκετά μικρότερο σε σχέση με το αν προβείτε σε τυποποίηση ή και μεταποίηση (π.χ. διάθεση συσκευασμένου αλευριού). Τα μηχανήματα που θα απαιτηθούν για τη μεταποίηση σε καμία περίπτωση δεν έχουν τιμές «απαγορευτικές», ακόμα και για όποιον ξεκινήσει με αρκετά περιορισμένο κεφάλαιο επένδυσης.

Σε κάθε περίπτωση ο πιο προσοδοφόρος τρόπος διάθεσης (μέρους ή και όλης της παραγωγής) τόσο για τον παραγωγό όσο και για τον καταναλωτή είναι η απευθείας διάθεση δια μέσω δικτύων παραγωγών/καταναλωτών ή απευθείας από το κτήμα ή και από τις λαϊκές αγορές, φροντίζοντας πάντα να τηρείται η σχετική εθνική και κοινοτική νομοθεσία.

ΠΗΓΗ : health-nutrition2010.blogspot.gr

Ο Δεκάλογος για μια ασφαλή Επιστροφή στην Γεωργία

Η ενασχόληση με τη γεωργία επαγγελματικά δεν είναι απλή υπόθεση, όπως επικαλούνται αρκετοί, ειδικά σε περιόδους οικονομικής κρίσης και ανεργίας. Πριν ασχοληθούμε με τη γεωργική παραγωγή, θα πρέπει να έχουμε υπόψη μας ότι χρειαζόμαστε:

 1 Γνώση των γεωργικών πρακτικών αλλά και των καλλιεργειών που μας ενδιαφέρουν.

Τα όποια λάθη κάνει ο νέος αγρότης μπορεί να έχουν μοιραίες επιπτώσεις τόσο στην παραγωγή όσο και στο φυτικό κεφάλαιο. Πριν ξεκινήσουμε οποιαδήποτε αγροτική δραστηριότητα, θα πρέπει να παρακολουθήσουμε κάποια σεμινάρια που θα μας εισαγάγουν στα βασικά στοιχεία της γεωργικής παραγωγής (έδαφος, φυτοπροστασία κ.λπ.). Ανάλογα με το είδος φυτού που θα επιλέξουμε, θα πρέπει να εμβαθύνουμε στην καλλιέργειά του με μελέτη, συλλογή πληροφοριών από παραγωγούς που ήδη το καλλιεργούν, παρακολουθώντας εξειδικευμένα σεμινάρια, αλλά και με τις συμβουλές ενός γεωπόνου (ιδιώτη ή από τις Δ/νσεις Γεωργίας της περιοχής μας).

2 Τεχνική υποστήριξη, τουλάχιστον για το πρώτο διάστημα, από γεωπόνο.

Τα περισσότερα λάθη γίνονται στο ξεκίνημα, γι’ αυτό και θα πρέπει να συμφωνήσουμε, με ένα γεωπόνο σύμβουλο ή τον γεωπόνο του καταστήματος γεωργικών εφοδίων της περιοχής μας, να επισκέπτεται το κτήμα ανά τακτά χρονικά διαστήματα ή όταν διαπιστώνουμε ότι κάτι δεν πάει καλά. Η επίδειξη του άρρωστου φύλλου ή φυτού στον γεωπόνο μπορεί να είναι λύση για τον ερασιτέχνη, όχι όμως για τον επαγγελματία αγρότη, αφού η έγκαιρη διάγνωση βασίζεται στην τακτική εποπτεία του κτήματος από ειδικό.

3 Ιδιόκτητη ή ενοικιαζόμενη γεωργική γη προς καλλιέργεια.

Η έκταση και η θέση της θα μας καθορίσει τα είδη που μπορούμε να καλλιεργήσουμε. Εφόσον έχουμε ιδιόκτητη γη, επιλέγουμε τα είδη που ευδοκιμούν σε αυτήν την περιοχή. Αντίθετα, αν ενοικιάσουμε έκταση, επιλέγουμε την περιοχή όπου ευδοκιμεί η καλλιέργεια με την οποία θέλουμε ν’ ασχοληθούμε. Σε κάθε περίπτωση, η έκταση της γης θα είναι επίσης καθοριστική για την επιλογή των καλλιεργειών. Η ενοικίαση θα πρέπει να γίνει με ιδιωτικό συμφωνητικό ώστε να ενταχθούμε σε προγράμματα ενίσχυσης. Μέχρι 9 χρόνια έχει ισχύ ένα απλό ενοικιαστήριο, που κατατίθεται στη ΔΥΟ της περιοχής μας, ενώ για περισσότερα χρόνια απαιτείται συμβολαιογραφική πράξη.

4 Διαθέσιμο χρόνο και λογική απόσταση μεταξύ κτήματος και κατοικίας.

Ανάλογα με το χρόνο που διαθέτουμε, επιλέγουμε και καλλιέργεια. Δέντρα, αμπέλι και μεγάλες καλλιέργειες, όπως σιτηρά και όσπρια, απαιτούν σαφώς λιγότερο χρόνο από τα κηπευτικά, που απαιτούν καθημερινή παρουσία στο χωράφι. Επιπλέον, δεν πρέπει να υποτιμηθεί και η απόσταση του κτήματος από την κατοικία μας. Οσο μεγαλύτερη είναι, τόσο αυξάνεται το κόστος των μεταφορικών.

5 Αρχικό κεφάλαιο, που διαφοροποιείται ανάλογα με τα είδη των καλλιεργειών.

Πριν επενδύσουμε θα πρέπει να γίνει μια οικονομοτεχνική μελέτη για να ελεγχθεί το κατά πόσο το διαθέσιμο κεφάλαιό μας επαρκεί ή όχι. Αν τα οικονομικά μεγέθη της επένδυσής μας είναι υψηλά τότε θα πρέπει να την αναθέσουμε σε κάποιο μελετητικό γεωπονικό γραφείο.

6 Υποδομές, οι οποίες διαφοροποιούνται ανάλογα με το είδος των καλλιεργειών.

Η επιλογή της καλλιέργειας θα πρέπει να γίνει έχοντας υπόψη τις απαιτήσεις της σε υποδομές τόσο κατά την καλλιέργεια όσο και κατά τη συγκομιδή, αποθήκευση, διάθεση κ.λπ. Οι μεγάλες καλλιέργειες (όσπρια, δημητριακά κ.ά.) έχουν απαιτήσεις τόσο σε αγροτικά μηχανήματα όσο και σε υποδομές για την αποθήκευση της παραγωγής. Σε περίπτωση που δεν έχουμε ιδιόκτητα μηχανήματα ή χώρους αποθήκευσης, θα πρέπει να υπολογίσουμε το κόστος για την ενοικίασή τους. Αντίθετα, οι δενδρώδεις καλλιέργειες και τα κηπευτικά μπορούν να καλλιεργηθούν με μηχανήματα μικρότερης ισχύος, ενώ η αποθήκευση των τελικών προϊόντων μπορεί να μην είναι καν απαραίτητη.

7 Προσεκτική έρευνα αγοράς για το τι θα καλλιεργήσουμε και πού θα το διαθέσουμε.

Σήμερα στην αγορά πληθαίνουν οι «έμποροι φρούδων ελπίδων», γι’ αυτό, προσοχή: ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός. Κάνουμε καλή διερεύνηση για τα φυτά και τα είδη που σκεφτόμαστε να καλλιεργήσουμε. Εξετάζουμε παραμέτρους όπως κόστος εγκατάστασης, έξοδα καλλιέργειας, συγκομιδής, συντήρησης, αποδόσεις της παραγωγής και -το σημαντικότερο ίσως- το πού και το πώς θα διαθέσουμε τα προϊόντα στην αγορά. Διεξάγουμε προσεκτική έρευνα για το αν υπάρχει κατ’ αρχάς αγορά για το προϊόν μας και εφόσον υπάρχει εξετάζουμε την ανταγωνιστικότητα που έχει το προϊόν αυτό στην αγορά.

8 Πιστοποίηση προϊόντων και προγράμματα ενίσχυσης.

Τα επώνυμα πιστοποιημένα προϊόντα επιτυγχάνουν τόσο καλύτερη διείσδυση στις αγορές του εξωτερικού όσο και καλύτερες τιμές. Αρα διερευνούμε αν η πιστοποίηση των προϊόντων μας είναι εφικτή και ποια τα οφέλη της. Τέτοιες πιστοποιήσεις μπορεί να είναι: βιολογική καλλιέργεια, ολοκληρωμένη διαχείριση, προϊόντα Προστατευόμενης Ονομασίας Προέλευσης (ΠΟΠ) ή Προστατευόμενης Γεωγραφικής Ένδειξης (ΠΓΕ) - εφόσον βρισκόμαστε σε τέτοια ζώνη καλλιέργειας. Επίσης, για την ένταξή μας σε κάποιο από τα προγράμματα ενισχύσεων της αγροτικής μας δραστηριότητας απευθυνόμαστε στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και στις κατά τόπους νομαρχίες.

9 Διάθεση για συνεργασία με άλλους αγρότες, για μείωση εξόδων παραγωγής, μεταποίησης ή διάθεσης.

Για να είναι βιώσιμη μια επένδυση ως επί το πλείστον χρειάζονται αρκετά χρήματα λόγω των απαιτούμενων υποδομών (συσκευαστήρια, θάλαμοι ψύξης, δίκτυο διάθεσης κ.λπ.). Μπορούμε να μοιραστούμε τα εν λόγω έξοδα με άλλους παραγωγούς, σχηματίζοντας εμπορικές εταιρείες, ομάδες παραγωγών, συνεταιρισμούς κ.ά. Επίσης, με αυτό τον τρόπο αυξάνονται και οι ποσότητες προς εμπορία και γίνεται πιο εύκολη η πρόσβαση τόσο στις ελληνικές αλυσίδες τροφίμων όσο και στις αγορές του εξωτερικού.

10 Έκδοση των απαραίτητων αδειών.

Για διάθεση των προϊόντων μας σε λαϊκές αγορές, θα πρέπει να αποκτήσουμε την απαραίτητη άδεια. Αν πρόκειται για τις πόλεις Αθηνών – Πειραιά και Θεσσαλονίκης, την προμηθευόμαστε από τους αντίστοιχους Οργανισμούς Λαϊκών Αγορών, ενώ για την υπόλοιπη χώρα από τις κατά τόπους νομαρχίες. Για άδεια σε αγορά βιοκαλλιεργητών επικοινωνούμε με τους τοπικούς συλλόγους βιοκαλλιεργητών του κάθε νομού ή διαμερίσματος (Σύλλογος Βιοκαλλιεργητών Αττικής, Αχαΐας κ.λπ.). Αντίστοιχα, αν γίνει μεταποίηση της παραγωγής, θα πρέπει να εκδοθούν οι απαραίτητες άδειες. Σε μικρή κλίμακα υπάρχει η δυνατότητα για εξαίρεση αδείας (δηλαδή οικοτεχνία) αφού υποβληθεί αίτηση στην οικεία Νομαρχία.

ΠΗΓΗ : realfarm.gr